Update van het project
Een afvaardiging van World Servants is op bezoek geweest in Boliva.
Constructie gereed m.u.v. het dak. planning gereed eind mei.
We werden ontvangen bij het Centro de Salud door presidente van de wijk Ramiro, zijn rechterhand Eronico en diens vrouw Maria Elena. Vooral Maria Elena was heel blij ons te zien omdat ze zulke goede herinneringen had aan de groep deze zomer.
Eronico gaf ons een rondleiding door het gebouw: de verschillende behandelkamers, de keuken, apotheekje etc. Het gebouw was af tot het dak, deze zou er waarschijnlijk deze maand op gezet gaan worden. Ook waren de muren al gepleisterd en de vloer helemaal opgevuld. Het vullen van de vloer was een heel karwij geweest omdat de constructie heel diep was, maar dit zag er nu heel goed uit.
Na het dak gaat de vloer betegeld worden, de muren geverfd en alles verder ingericht.
Ramiro vertelde ons dat ze met 3 anderen wijken bij de gemeente een budget hadden aangevraagd om de muren van het centrum ook met tegels te zetten voor een betere hygiene. Dit budget hadden ze gekregen dus ook hiermee gingen ze binnenkort aan de slag. Hij hoopte zo rond het begin van de zomer alles klaar te hebben voor gebruik.
Ramiro vertelde dat er veel veranderd was bij de betrokkenen sinds afgelopen zomer. Zelf vond hij het vooral bijzonder om te ervaren hoe mensen die jou niet kennen zomaar iets voor je kunnen doen. Hij vertelde dat hij voorheen vaak zijn ogen gesloten had als hij mensen zag die hulp nodig hadden. De ervaring van afgelopen zomer hadden hem stilgezet bij hoe belangrijk het is om iets voor anderen te doen.
Maria Elena vertelde hoe ze geraakt was door de hulp van deze groep. Ze zei: “hun arbeid was voor mij echt een teken van de liefde van Jezus.”
De aanwezigen hebben veel plannen en dromen voor het centrum. In de toekomst hopen ze ruimtes aan het gebouw te kunnen voegen om meer met natuurgeneeskunde te kunnen doen. Ramiro legt uit hoe ze in Bolivia, naast gewone medische hulp, ook gewend zijn mensen met planten en kruiden te helpen. Wat ons opvalt is dat ze hierin geen beroep doen op ons maar heel zelfstandig plannen aan het uitzetten zijn met andere wijken en de gemeente.
Maria Elena vertelde ons dat ze had genoten van de activiteiten van de groep: bijvoorbeeld het zaklopen in maiszakken. We moesten van haar iedereen in Nederland een dikke knuffel geven en we kregen er zelf ook een bij afscheid.