Skip to main content

Reisverslag

Bolivia 2015

Bolivia reis 2015


04-07-2015
Er stonden wel honderd mensen. Papa’s en mama’s, (tinder)relaties, huisdieren… Voor mij vooral veel onbekenden. Nadat alle bagage en passagiers goedgekeurd waren, vertrokken we in de bus naar Brussel. De discussie of de buschauffeur nou Henk, Kees of Jan zou heten, was al losgebarsten. Het bleek Jan te zijn. Jan heeft ons in 4 uren veilig in Brussel gebracht.

Het inchecken van de ruimbagage verliep gelukkig erg vlot dankzij voldoende personeel. We stonden dan ook na een uur allemaal al klaar voor de douane. Aangekomen bij de douane stond Rob naïef met zijn voet te dicht bij Marijn, zijn voorganger. Hij kreeg dan ook flink op zijn kop van de meneer. In de hoek. Goed. Van Brussel vlogen we naar Madrid en van Madrid in een groter vliegtuig naar Santa Cruz de la Sierra. Ondertussen hebben we in Madrid bij de Burger King met z’n allen gegeten. Lekker vet, want dat is goed bij de malariapil. Daarna met z’n allen de tanden poetsen op het vliegveld.
In Santa Cruz aangekomen mochten de Bolivianen eerst door naar de douane en daarna wij. Door de chaos is een aantal paspoorten door elkaar geraakt en probeerde Wilma zich te identificeren als de heer Koster. Ondertussen was de rest hevig aan het zoeken naar Rob’s paspoort. Daniël zag het zoeken aan en concludeerde: “Jij neemt de douane ook helemaal niet serieus Rob.”
Tot slot was het de kunst om zo goed mogelijk op de groene knop te drukken en onder de poort door te lopen. Niet iedereen deed dit zo soepel als onder andere ik, dus waarschijnlijk was hun bagage dan verdachter. Sommigen werden onderzocht en anderen niet. Toen er geen alarm afging toen ik op de knop drukte, schreeuwde Miriam: “Ga, Florida, ren! Je bent klaar voor de vrijheid!” Daarachter stond Carlos op ons te wachten.

Liefs Florida

05-07-2015
Omdat we allemaal, verstandig als we zijn, onze steekwapens en Kalasjnikovs thuis hebben gelaten mochten we met Carlos Sanchez mee. Wat inhield dat we eerst even een flatgebouw aan World Servants-tassen bovenop onze bus deponeerden. Een heerlijk ritje leidde ons naar ons ontbijt. Man, man, man wat waren wij super duper blij met die beste hoop kartonnen broodjes en meer dan roze worst. Erik dacht er het zijne van. 

Na dit ontbijt namen we de bus naar ons onderkomen voor de komende tijd. Het werd een ontvangst met sinaasappelen en heel wat vertaalde welkomstwoordjes. Hierna dachten we allen even een bedje uit te gaan zoeken. Dit bleek echter uit te lopen op een ongelofelijke chaos wat onherstelbaar leek. Niets bleek gelukkig minder waar. Na enig overleg kwam men tot de conclusie dat er in totaal 4 slaapzalen zouden worden ingericht. En Erik zag dat het goed was.
Enkele ogenblikken later werden er groteske internationale sporttoernooien georganiseerd waar Hollander, Boliviaan en zwerfhond zich voor de volle 100% inzetten. Bezweet en volledig uitgeput namen we plaats aan de eettafels, ietwat zenuwachtig en opgelaten, aangezien we de kippenharten van de lunch nog niet vergeten waren. Prima maaltje, goed te pruimen. En lekker vroeg op bed, want we hadden allen wel gewoon honger naar slaap. De eerste nacht onder onze geïmpregneerde dan wel niet-geïmpregneerde klamboe. En Jan genoot.

Met vriendelijke groet, Karlos

06-07-2015
Lief dagboek,
Die avond ging een ieder bijtijds het nest in. Ontwaken werd, ondanks de tropische kou, aangenaam door de overweldigende geur van vers gefrituurde pannenkoeken. Met een goede bodem konden we beginnen aan ons eerste GMG-gesprek, en zo ook aan werkdag 1. Hierna scheidden onze wegen, en werd onze dienstbaarheid voor het eerst in de praktijk gebracht. Waar de een begon aan een avontuurlijke middag hoevenkappen, werd de rest van de Servants onder regime van local-hero Juan, aangespoord tot het dehydrateren van El Torno’s mooiste. Onder toeziend oog van half Bolivia, werkten wij als oranje leger, zoals wij Nederlanders daar zo goed in zijn, hard aan de drooglegging van El Bouwput. Na wederom een voedzame lunch, kozen wij het ruime sop op weg naar een volgend avontuur. Na een uitgebreide controle van Carlos en zijn amigo’s, mochten we genieten van 12ml opgewarmd water (‘Di verliep net-nie geheel praktisch’).

Ons stond een rustige avond te wachten; dikdakken in bed met gitaarmuziek op de achtergrond. Na een 34 euro durende dag, was het de hoogste tijd om de klamboe weer op te zoeken. Schip ahoy amigo’s!

Jorrick, Nadia & Gerben

07-07-2015
Vandaag begon de dag erg regenachtig. Iedereen was klaar om te bouwen. Toen kregen we plots het nieuws dat we toch niet gingen bouwen vanwege de vele regen. In plaats van bouwen gingen we maar een sporttoernooi houden. Toen de regen werd gecanceld werd het sporttoernooitje ook maar weer gecanceld. Toch maar weer bouwen dus. Omdat we Nederlanders zijn, hebben we ons druk bezig gehouden met het watermanagement van de bouwplaats. Dijken, greppels en de irrigatiesystemen werden allemaal aangelegd. Ook het plan van de fundering werd veranderd. We begonnen direct met metselen, wat iedereen veel leuker vond. 

Naast de bouw is het cultuurgroepje ook druk bezig geweest. Het eerste huisbezoek is afgelegd en ook is er heerlijke jam gekocht! Ook het kinderwerk was een groot succes. Met maar liefst 8 kids is er een lange slinger gemaakt. Als laatste stond er ook nog het avondprogramma op de planning. We zijn diep de fruitmand ingedoken om elkaars ware fruit naar boven te halen. De conclusie was dat de watermeloen, de passievrucht, de banaan en de kokosnoot elkaar allemaal nodig hebben!

Bart

 

Corvee in Bolivia

Corvee

Bolivia
Eten in Bolivia

Eten

Bolivia
Kinderwerk in Bolivia

Kinderwerk

Bolivia
© 2017 World Servants Anloo - Zuidlaren | Alle rechten voorbehouden.