Deel 8: Woensdag 20.00uur: Pffff .... met de temperaturen in Zuidlaren is het goed voor te stellen dat het tempo van bouwen wat aangepast moet worden. Denk nog even aan het lied dat de servants zelf in Heino in elkaar hadden geflanst:

.. We bouwen een latrine en een hele mooie school
in de zon, in de hitte en we hebben heel veel lol.

.. Op een dag ver in Boyole in de zon,
staat een school die er eerder nog niet stond,
OOoooh, nog een emmer water halen,

Oooh, en doe er ook een baksteen bij
Want we bouwen, ja we bouwen, voor Zambianen !

De berichten van de bouw zijn erg voorspoedig. De update van vandaag uit Zambia was kort; we kregen een kort sms bericht dat de eerste foto's die gisteren verstuurd zouden worden door een stroomstoring niet verstuurd konden worden... Niets aan te doen, mooi om daar nog naar uit te kunnen kijken. De foto's van de bouw, de samenwerking tussen Zuidlaarders en Zambianen zijn vast mooi om te zien.
De foto's en de filmpjes worden tijdens de dagen grotendeels gemaakt door de huisfotograaf die mee is op reis. Julia en Sven hebben deze rol, zodat niet iedereen de hele dag dezelfde foto's zit te maken en zodat er tijdens de bouw bouwvakkers aan het werk zijn en geen toeristen. We zijn in spannende afwachting van de foto's ... Misschien morgen als er vanuit Lundazi contact zal worden gezocht. We houden jullie natuurlijk op de hoogte!

Lundazi is overigens ook niet een enorm grote stad. Hieronder wat informatie om een idee te hebben waar de groep morgen naar toe zal gaan. Het uitstapje zal zeer de moeite waard zijn en na een paar dagen werken een welkome afwisseling!
Het kinderwerk is vandaag gedaan door Miriam v.d. Velden (Ik ben er eentje van van der Velden, staat er op haar tas geschreven), Jakko Arbeider, Eva v.d. Borg en Sven Deinum. Het gaat over vriendschap; de afgelopen weken zullen al heel wat vriendschappen ontloken zijn, die de komende weken verder uitgebouwd worden...

Vanavond staat volgens planning een behoorlijk serieus spelonderwerp op het programma. Debora begeleidt een groepsactiviteit aan de hand van het programma 'Over de streep". Misschien wel bekend van KRO tv en presentator Arie Boomsma. Door spelletjes af te wisselen met serieuze gesprekken is het de bedoeling dat de deelnemers elkaar steeds beter leren kennen en onderling respect verder groeit. Best spannend lijkt ons maar goed om te horen dat de groep het de afgelopen tijd samen erg goed naar de zin heeft.
Super zo'n project waarbij plezier, leren, doen, avontuur en diepgang elkaar allemaal ontmoeten!
De eerste week met berichten heeft vast al veel mensen enthousiast gemaakt ...

Lundazi: een kleine rondleiding met reisgids Lonely Planet in de hand ...
Lundazi is een voormalig koloniaal Brits hoofdkwartier. Het is nu de hoofdstad van het Lundazi district waar Boyole ook in ligt. Het ligt in het Noordoosten van Zambia, aan de grens met Malawi. In Lundazi is een overheidskantoor, een bank en er is een (1 !) benzinestation. De dagelijkse markt is kleurrijk en biedt mogelijkheden om pinda’s en groenten te kopen.

De wegen in en rondom Lundazi zijn van zeer slechte kwaliteit. De gemiddelde snelheid ligt op ongeveer 35 kilometer per uur. De weg naar de hoofdstaf Lusake is sinds bijna 10 jaar van betere kwaliteit, zodat je nu in 1 dag naar Lusaka kunt rijden.

Lundazi is een kleine stad waar de meeste mensen fietsen of lopen. Het is Engels dus wel altijd links van de weg, maar gezien het weinige verkeer is er geen extra attentie bij oversteken nodig. In een ½ uur kun je het stadje doorlopen. In de nabije omgeving zijn dammetjes waar gevist kan worden. Er is een kasteel in Lundazi dat uitzicht biedt op een moerasgebied, waar de Lundazi and Msuzi Rivieren samenkomen en heb je zicht op verschillende groepen neushoorns.

Wij hebben goede hoop op een mooi bericht morgen uit de “stad” en wij wensen iedereen een goedenavond. Geniet van de sterren die te zien zijn en bedenk dat in Boyole de sterrenhemel fenominaal moet zijn. Een hele rijkdom aan sterren, maar wel net allemaal anders omdat je er vanuit het zuidelijke halfrond naar kijkt.

Deel 9: Donderdag 22:00uur Fijn dat iedereen de dagelijkse verslagen en impressies zo waardeert. Met de soms korte informatie die we krijgen vanuit Zambia willen we de lezer mee laten genieten van het avontuur van de groep in Boyole. Vandaag alweer de negende dag!. We hebben geen actuele stand van zaken en informatie ontvangen vandaag, maar aan de hand van de planning de volgende impressie van vandaag met de informatie die we wel hebben.

Zoals iedere morgen is ook vanmorgen gestart in de kleine GMG (goede morgen gesprek) groepjes. Ieder staflid ( Pieter, Jop, Debora, Dick , Corrie en Simon) coördineren allemaal een eigen groepje van 4 servants. Een lekker plekje zoeken, sommige zittend op de grond onder wat bomen om gezamenlijk de dag te beginnen. We moeten nog horen hoe het programma van gisteravond is geweest, maar de kans is groot dat dit programma veel stof geeft om samen over na te denken. In een bericht gaf Simon aan dat de GMG groepjes goed bezig zijn, en dat er aandacht is om open gesprekken met elkaar te hebben. Iedere servant heeft een eigen logboekje bij zich om ervaringen , indrukken, opkomende vragen en meningen op te schrijven. Maar goed ook, want door de vele indrukken is het goed om dingen achteraf nog eens weer door te lezen. De reis is nog niet halverwege, en sommige boekjes beginnen al aardig vol te raken. Alhoewel de een daar meer gebruik van maakt dan de ander … De komende 12 dagen staan er nog veel dingen op het programma. Vandaag is dat het bezoek aan Lundazi

De tocht naar Lundazi duurt ruim een uur met de auto, zo’n 50 kilometer naar het oosten. Eigenlijk de eerste keer sinds de aankomst vorige week donderdag dat de groep Boyole uit is. Voor de mensen in Boyole ook wel even rustig. Misschien zijn er wel een paar meegereisd om op de markt wat van de eigen oogst te verkopen.

De lokale valuta is de kwacha. Die zullen “gerold” hebben vandaag . De tafel van 6000 zal wel veel geoefend zijn. 6000 kwacha is ongeveer gelijk aan 1 €. Dus dat is rekenen geblazen. Gelukkig is Jacco erbij, die met zijn wiskundeknobbel vast wel een trucje heeft bedacht hoe je makkelijk kunt omrekenen. (eerst de nullen eraf en dan delen door 6, of als dat te lastig is: doe maar keer 2, maar dan wel wat lager ....) Zie je het al voor je? De dames staan bij een van de mooie manden: ” Is die gevlochten mand van 14.500 Kwacha nu eigenlijk duur of niet. Nee, niet duur, maar wel lastig mee terug te nemen; probleem van later, we nemen er een mee “Tussen veel meiden heeft Janine vandaag vast haar hobby van shoppen en kopen wat kunnen uitoefenen. Ze was vast niet de enige!

Veel souvenirs zullen vandaag zijn ingekocht. Er is onderhandeld met de verkopers , alsof je kleine eiffeltorentjes in Parijs aan het kopen bent. Ook al ben je een World Servants, je blijft een Nederlander. Ook zal geprobeerd zijn toegang te krijgen tot het internet en ik neem aan dat de mededelingen op het meetingpoint gelezen zijn. Reacties hebben we nog niet. Wel zijn veel reacties verwarmend . Fijn dat er zoveel mensen mee(be)leven.

De terugreis zal in de middag aangevangen zijn op tijd terug te zijn voordat de zon al om ½ 6 onderging. Ook bij de heenreis werd al gemeld dat er bij donker niet wordt gereden. Zo aan het eind van de avond moeten de oranje World Servants sweater maar weer aan als het in de bergen wat koeler wordt.(Ook Erik die niet echt enthoisaist is over deze kleding)

Een dag die niet in het teken stond van bouwen ; Planning is dat morgen gestart wordt met de (af)bouw van de latrines en ook de omkleedruimte. De gaten voor de latrines waren al deels gegraven. De diepte zal zo’n 2,5 meter moeten zijn, en dan een omtrek van 1 * 1 meter. Al met al een hele klus, zeker in de droge en harde grond. Daar wordt dan een huisje op gebouwd. En dan natuurlijk nog leren om er gebruik van te maken, zoals Berend Botje bij het afscheid tipte …

Het komende weekend zal het trouwens wat koeler worden en ook wat lichte regen wordt verwacht in Zambia. Maar daarna weer stabiel en mooi weer. Dan al weer de laatste volle week. Het gaat snel en er staat nog zoveel op het programma. Wat allemaal? Dat horen we later. Eerst wachten op de nieuwe upate!

Deel 10: Vrijdag 10.30 uur: Vandaag al op tijd een mooi sms bericht ontvangen vanuit Zambia. Om wakker te worden is geen wekker nodig in Boyole. In een verslag van een reiziger lazen we dat het meest Afrikaanse dier toch wel de …. kip is …. Dus ook in Boyole scharrelen de kippen overal en nergens rond en is er geen wekker meer nodig. We zouden de servants bij terugkomst natuurlijk allemaal een kip voor op het nachtkastje kunnen geven …. En die kan inderdaad ook zonder stroom ….

Het gaat iedereen erg goed!
Het gaat iedereen erg goed! De belevenissen in de stad Lundazi waren mooi en sluiten erg aan bij het reisverslag van gisteren. “Lundazi was ook gaaf”, maar het bezoek aan het ziekenhuis dat heeft plaatsgevonden heeft de dag geweldig en indrukwekkend gemaakt. Simon: ” het ziekenhuisbezoek, gisteren was maakte het een TOPDAG” Prachtig om zo’n ervaring te lezen! Het zal mooi zijn geweest, maar ook intensief.

Het bezoek aan het ziekenhuis was al voorbereid in Nederland. Door een co-productie van Dick en Mirjam (Wijbenga) die het cultuur programma verzorgen en Jop en Lisanne (de medici) was er al contact gelegd met Lumezi Hospital. Op de vraag wat de groep mee zouden kunnen nemen voor het ziekenhuis is besloten dat een deel van het geld dat bij elkaar is gespaard wordt besteed aan een bijdrage voor noodzakelijke materialen in het ziekenhuis. Dus weer een bijdrage geleverd aan een goed doel!

Het Lumezi ziekenhuis
Het Lumezi ziekenhuis wordt vanaf april 2011 met veel inzet gesteund vanuit Nederland. Hun motto is: ... as long as men die, not because there is no medicine, but because there is no money for fuel to bring the patients to the medication, we want to do something. Should we do something ..... 
Zij hebben als doel dat het Lumezi Hospital alle noodzakelijke ondersteuning en zorg kan bieden die nodig is, waarbij het streven is dat het niveau van de gezondheidszorg in deze minder ontwikkelde landen omhoog gaat. Dat is door het organiseren van vervoer, meehelpen met organiseren, goede huisvesting en het overdragen van medische kennis
De servants zijn in het ziekenhuis geweest en zullen verbaasd en onder de indruk zijn van de omstandigheden, maar zeker ook van het enthousiasme en het geloof dat lokale zusters hebben om het goede werk voor de naasten te doen. Daarnaast heeft het ontmoeten van zieke weeskinderen, omdat vader en moeder aan AIDS zijn overleden, veel impact. 
Het Lumezi ziekenhuis een klein missie-ziekenhuis met een capaciteit van 117 bedden. Bijna dagelijks proberen patiënten lopend over grote afstand via zandpaden Lumezi Mission Hospital te bereiken. Het is een eenvoudig gebouw. De locale zusterorde ‘Our Lady of Kilimanjaro’ heeft nu de dagelijkse leiding en zorg voor de patiënten. De meeste gezondheid bedreigende problemen zijn AIDS, Tuberculoze en Malaria. Ongeveer 45 bedden zijn bedoeld voor kinderen. Dit zijn vaak weeskinderen.

Nog veel plannen en veel te leren.
Simon meldt dat de sfeer prima is en dat er geen zieken zijn. Prachtig. Er wordt veel geleerd. Iedere servant heeft voordat de reis begon nagedacht over een persoonlijk doel om te leren om of over na te denken. Simon geeft aan “iedereen leert veel, van bouwen en metselen tot soms persoonlijke zaken over jezelf of hoe met situaties of met anderen om te gaan”. Bouwen aan jezelf door te bouwen voor een ander krijgt dus daadwerkelijk inhoud!

Vandaag staat de verdere bouw op het programma en voor het kinderwerk staan vandaag Joanne, Mirjam W, Sharon en Thomas Notten voor de groep. Nog steeds 50 kinderen die iedere dag luidkeels meezingen en enthousiast knutselen. Dat lijkt me wel behapbaar. Vraag me trouwens wel af waar die andere 450 kinderen dan zijn …. We zullen dat soort vragen toch echt nog moeten bewaren.

De plannen voor de komende dagen
Natuurlijk moeten eerst de schoollokalen, de latrines en de verkleedruimte afgebouwd worden. Daarbij hoort ook het afwerken van de muren en als het lukt het aanbrengen van een vrolijke schildering. Zondag zal er weer een bezoek aan een kerk zijn met alle ervaringen van dien. Dan volgende week een bezoek aan het dorpje Champanji ( het dorpje waar de reis aanvankelijk naar toe zou gaan) waar net een World servants groep vertrokken is en ook schoollokalen heeft helpen meebouwen. Dat zal ook bijzonder zijn. En dan eind volgende week de geplande safari naar het Nationale Park. Er valt dus nog veel te ervaren en nog veel te vertellen en misschien ook te zien als het lukt om foto’s door te sturen. En anders moeten we gewoon nog 11 dagen geduld hebben!

Goed weekend en puzzel ze!
Een goed weekend voor iedereen gewenst. Het readactieteam van deze nieuwsbrief gaat het er even van nemen komend weekend! Als er nieuws is dan geven we dat natuurlijk door maar anders blijven wij onder de parasol zitten... Om het weekend door te komen hebben we een cryptogram opgave gemaakt en ook staat er nog een woordzoeker in de puzzelrubriek. Succes allemaal !

Deel 11: Zaterdag 18 en zondag 19 augustus.

Gelukkig: er is weer leuk nieuws! Je raakt er toch een beetje aan gewend dat er iedere dag wel wat nieuws en achtergrondinformatie is. Dank voor alle leuke en positieve reacties! We hopen ook dit tweede deel van de reis te blijven volgen. De reis is al over de helft maar wat zijn er ook dit weekend weer veel belevenissen geweest!

Lukt het iedereen trouwens om het cryptogram op te lossen, of was het zelfs daarvoor afgelopen dagen te heet. Een paar hints:
- Een blos is een gezonde kleur op de wangen. Als je blos dan anders schrijft, en de voornaam erbij heb je de oplossing
- Een ander woord voor een eis is een claim. Dat moet dan wel anders, en er hoort een e bij. Als je weet dat het een noorderling is heb je alweer een Servant te pakken
- De Amerikaanse zeebonk komt uit de staat waar Miami in ligt!

Ondanks het voornemen om morgen een nieuw reisverslag uit te brengen nu al een bericht. Er is dit weekend zoveel leuks gebeurd dat het jammer zou zijn om dat pas morgen te vertellen!

Het belangrijkste: het gaat iedereen goed!

Het bericht is dat het steeds goed gaat met de groep! Geen meldingen van ziekte. Nu de reis over de helft is zal dat voor een aantal ook wel betekenen dat het aftellen begint en het verlangen naar thuis toe gaat nemen. Dat is vaak dubbel, omdat ook de ervaringen daar en de contacten met de lokale bevolking en de kinderen steeds hechter wordt. Deze week staat ook nog een soort gezamenlijke bonte avond op het programma!

Zaterdag: een dag vol feest!

Spantenwater!
Zaterdag kregen we het bericht dat het hoogste punt van de school is bereikt. Dat zal gevierd zijn, vlag in de top en natuurlijk het bekende spantenwater, bij gebrek aan bier. Hoe dat in de praktijk is gegaan zullen we moeten afwachten. De bouw ligt goed op schema en er zijn geen berichten dat er nog extra stenen moeten worden gebakken om ook de laatste muren van verschoningsruimte of toiletten op te bouwen. De tijd om de werkzaamheden af te ronden schiet natuurlijk nu ook al aardig op. Tegen het eind van de week staat de feestelijke overdracht van het gebouw gepland.

Kroning van het stamhoofd.
Op de dag dat in Anloo de Etstoel werd nagespeeld, beleefde de groep , tegelijkertijd maar 8000 kilometer verderop, een ceremonie die ook nauw te maken heeft met macht en rechtspraak in het traditionele Afrika. Daarbij spelen stamhoofden een belangrijke rol . Zambia heeft 73 stammen en veel van hen hebben erg kleurrijke festival activiteiten. De stam waar Boyole toe behoort heet de Tumbuku stam, waarvan Senior Chief Muyombe het stamhoofd is.

Op zaterdag is alleen in de ochtend gebouwd. ‘s Middags heeft de groep de heel bijzondere ceremonie meegemaakt van de inauguratie van het stamhoofd. Dat moet een belevenis zijn geweest. De kans is groot dat het stamhoofd, gekroond en zittend op een troon, die met leeuwenhuid is bekleed door 8 naaste familieleden is ge dragen door het dorp. Voorafgegaan door een master die een gewei van een impala of gazelle draagt. Hoe het precies is gegaan zullen we afwachten, maar dat het een feestelijke en respectvolle ceremonie is die uniek is om mee te maken is wel duidelijk! Zelf worden we ook steeds benieuwder naar beelden en foto’s!

Zondag: Kerkdienst, dankbetuigingen en huisbezoeken

Kerkdienst en veel dankbetuigingen.

In de Laarkerk werd vanochtend gezang 312 gezongen, met daarin de volgende regels: 
... Dat elk in naam van onze Heer / De knieën voor U buigen en alle talen / Uw lof herhalen...
Toen ging de kerkdienst in Zambia die tegelijkertijd plaatsvond al door de gedachten. De diensten worden gehouden in het plaatselijk Bantoe dialect en dan door vertaald naar het Engels. En wij in het Nederlands... De dienst duurde 3 uur maar zal voor de groep een paar super bijzondere hoogtepunten hebben gekend. Simon:” Het was een mooie dienst. De volksliederen zijn gezongen en na afloop hebben we een levende geit gekregen uit dankbaarheid. De geit is direct buiten de kerk geslacht en wordt morgen samen gegeten”. Dat zal een hele ervaring zijn geweest. Laten we hopen dat ze de smaak niet te pakken hebben gekregen, want dan krijgt na terugkomst een middagje bbq-en nog een heel andere invulling

Verder meldt Simon dat het een rustige middag is. Er worden wat huisbezoeken afgelegd bij de lokale bevolking en verder hangt iedereen wat, chilt wat (de woorden van Simon!) en ligt wat te slapen. Eigenlijk net als een zondagmiddag in Zuidlaren! Soms lijken de verschillen groot maar als je dit dan weer leest valt het gelukkig allemaal wel weer mee!

Er staat nog een leuke week te wachten. We hopen de komende dagen weer iedere dag een verslag te kunnen schrijven. Groeten uit Zuidlaren, ook aan de vakantiegangers!

Deel 12: Maandag: Simon meldt dat vandaag een lange bouwdag is geweest en dat er flink is opgeschoten. Er wordt hard gewerkt en vandaag is naast het verder afwerken van muren de vloer gestort in het kerkgebouwtje. Dat was een uitbreiding van werkzaamheden waar vorige week over is besloten. Simon meldt dat het harde en vele werken de laatste tijd een nadeel heeft opgeleverd: de meiden en jongens zijn niet meer schoon te krijgen. Dat zal met een kopje water dan ook niet meevallen. Hopelijk gaat het nog even flink regenen, zodat ze onder de rand van het golfplaten dak kunnen staan douchen. Maar je bent dan wel afhankelijk van regen, en of die er vandaag is geweest zullen we moeten raden.

Druk gebouwd en druk kinderwerk. Meer kinderen dan de afgelopen week, dus daar is ook hard gewerkt. Vandaag stonden spelletjes als Jan Huigen in de ton en schipper mag ik overvaren op de agenda, maar ook bekende campingliederen: Theo Thea wat raar, je haalt de letters door elkaar .0.. Een hele kunst omdat in Bantoe Engels aan te leren. Vandaag was het de beurt aan Lianne Scholte, Julia Slob (de fotografe met het anders blozende gezicht), Camiel Drenth ( de noorderling die een e erbij eist) en Stefan Haan (broer van korfballende Thomas).

Hard gewerkt en dus toe aan een echte maaltijd. Dat wordt dus de geit! Simon meldt: "Iedereen is kerngezond, behalve de geit. " , en draagt op die manier (on)gewild bij aan de leuke nieuwtjes vanuit Zambia.

Volgens het programma organiseert Debora vanavond een groepsactiviteit naar aanleiding van het verhaal van Max Lucado: Niemand is zoals jij. Kern is: we zijn allemaal verschillend, de een kan dit goed en de ander dat, de een heeft die bijzonderheid en een ander heeft dat meegemaakt. Maar hoe dan ook! Niemand is zoals jij! Een onderwerp waar ook de rol van God als schepper naar voren komt. Een dag die weer invulling kan geven aan het motto " bouwen aan jezelf en bouwen voor een ander ".